Safari Masters

Toen wij eergisteren aankwamen in ons rieten hut zagen we dat er ook mountainbike safari `s waren. Dat leek ons wel een leuk idee. Ik vraag me tot op vandaag nog af waarom??? What was I thinking? Anyway die werd dus meteen maar ff geboekt. En vandaag om half 6 s`ohtends was het dan zo ver. Hoezo vakantie?!
Een meneertje die heel veel leek op een Kruising van Mental Theo en G.I. Joe vroeg aan ons of we er zin in hadden. Wat had hij verwacht van mij op zon tijdstip met dat in het vooruitzicht?! Wij in die jeep ingepakt onder een aantal dekens op weg naar het begin punt in het Kruger park voor ons grote mountainbike avontuur.

Met zijn 4e gingen we op pad. Na een half uur ``fietsen`` kreeg ik een platte band. Terwijl mister Mental Theo Joe mijn fiets repareerde, ging zijn collega mister Grumpy Head met zin geweer op pad. Jesper en ik konden alleen maar toe kijken hoe Grumpy Head heel serieus terug kwam en ons vertelde nu meteen alle spullen te pakken en weg te lopen achter hun aan omdat er een groep olifanten onze kant op kwamen. Op 100 meter afstand werd mijn band verder geplakt. We zagen toen inderdaad vanaf een afstand op een berg een paar olifanten. 1 vrat een hele boom op. Nu moet ik zeggen dat het heel moeilijk is om stil te blijven als iemand (Jesper) heel droog naast je het volgende zegt: It just killed a tree. Zelfs mister Grumpyhead was onder de indruk.Na weer een stuk fietsen ging die weer stuk. Deze werd dit keer door allebei gemaakt terwijl Jesper en ik op een grote termieten berg op de uitkijk zaten. Hier zagen we twee giraffen. Deze hadden ons in de gaten en kwamen langzaam en nieuwsgierig naar ons toe. Prachtig! Tien we opstonden om weer weg te gaan renden ze weg. Dit keer bleef mijn band heel(helaas). Het was een behoorlijk zware rit. Berg op, berg af, slippend, vliegend. Totdat het tijd was om te eten. Na de maaltijd moesten we weer terug. Maar dit ging niet zo gemakkelijk. Op een gegeven moment zaten we midden tussen de olifanten. Je zag ze niet maar hoorde ze wel. Heel gevaarlijk. Mister Mental Theo Joe en Grumpyhead zaten met hun geweren gereed. Toen moesten we weer terug om te wachten dat ze voorbij waren. Na een tijdje konden we weer verder. Het was op het laatst erg zwaar maar Jesper genoot met volle teugen! Ik was vooral erg blij dat ik het had overleefd. Ik dacht op het laatst dat mijn jaren lange volrookte longen zouden klappen. Weer wat overleefd. Het was wel een geweldig avontuur!

Die middag gingen we via het kruger park naar ons volgende adres. Prachtige dingen hebben we onderweg gezien | en ook niet gezien. Zoals een luipaard in de boom die wij echt niet zagen maar heel veel auto `s wel. Wel hebben we olifanten gezien de in het water aan het spelen waren en rollende hippo `s met dikke beentjes in de lucht. Heel erg mooi! Van dat uitzicht krijg ik nou echt nooit genoeg!

Toch moesten we door want we moesten voor donker in het hotel zijn. Anders was het gevaarlijk. Het hotel lag namelijk n een safari park. Daarbij kwam ook dat we niet veel benzine meer hadden. Op het nippertje redde we het om te tanken. Daarna moesten we over een hobbelige zand weg met achter ons een ondergaande zon door een safari park. Daar komt nog bij dat ik heel veel buikpijn had. Dat in combinatie met de hobbels leek het wel een Road of Hell. Maar we zin er gekomen. En niet voor niets! Een prachtige Tree House stond op ons te wachten midden in een safari park.
Je kon vanuit alle ramen de beesten zien langs lopen. Zelfs vanuit het lig bad. Ook vanaf je privé terras met hangmat kon je de etende giraf aanschouwen! Geweldig!!

Na een opfrisser gingen we naar het eten. Dit was rond een groot vuur. Wij verheugden ons al helemaal op een overheerlijke Braai (bbq). Totdat die droombel uit elkaar werd geklapt door 1 van de keuken prinsessen. Zij gooide een kom vreemd goedje voor je neus en eten maar kreng! Blehhh! Kamp horrors kwamen weer boven. Maar we hebben het wel opgegeten.

Blij dat we dat achter de rug hadden kropen we terug in ons boom hutjeen droomden over onze grote safari avonturen!